Trudno dziś wyobrazić sobie dom jednorodzinny bez kominka. Coraz częściej kominek prócz funkcji ozdobnej pełni funkcję grzewczą, zaś palenie w kominku z płaszczem wodnym pozwala dystrybuować ciepło z kominka po całym budynku i znacznie ogranicza koszty funkcjonowania podstawowej instalacji grzewczej.
Kominek w domu.
Trudno dziś wyobrazić sobie dom jednorodzinny bez kominka. Coraz częściej kominek prócz funkcji ozdobnej pełni funkcjęgrzewczą, zaś palenie w kominku z płaszczem wodnym pozwala dystrybuować ciepło z kominka po całym budynku i znacznie ograniczakoszty funkcjonowania podstawowej instalacji grzewczej. Coraz częściej zdarza się także, iż kominek jest podstawowym urządzeniemgrzewczym w domu jednorodzinnym!
Wydawać się może iż prawidłowa instalacja wkładu kominkowego wraz z obudową jest zadaniem trudnym. Wystarczy jednak zachowaćpodstawowe reguły bezpieczeństwa podczas montażu, trzymać się pewnych zasad montażowych, dobrać odpowiednie materiałydo wykonania obudowy kominka i można mieć pełną gwarancję bezpieczeństwa pod względem przeciwpożarowym.
Planowanie kominka i obudowy.
Po podjęciu decyzji dotyczącej rodzaju wkładu kominkowego (powietrzny lub wodny)
ale przed jego zakupem, należyzastanowić się nad jego obudową. Jaki ma mieć charakter i kształt, z czego ma być wykonana? Obecnie na rynku dostępnych jest wielerodzajów obudów, w wielu stylach, od klasycznych i rustykalnych do nowoczesnych i prostych. Ceny gotowych rozwiązań są zróżnicowane.Często gotowe rozwiązania będą tańsze w realizacji niż obudowy wykonywane na zamówienie.
Warto więc zastanowić się, czy nie wybraćw pierwszej kolejności obudowy kominka a następnie do niej wkładu kominkowego (zwykle obudowy danego producenta pasują tylko do niektórychwkładów kominkowych konkretnych producentów)
Planowanie "techniczne".
Aby uniknąć błędów podczas podłączania wkładu kominkowego oraz montażu obudowy, planowanie kominka należy rozpocząć jużna etapie adaptacji projektu domu. Wybór miejsca w którym stał będzie kominek niesie sobie takie konsekwencje jak:
- odpowiednia budowa komina odprowadzającego spaliny i dym z kominka,
- doprowadzenie powietrza z zewnątrz do wkładu kominkowego,
- przygotowanie miejsca na którym będzie stał kominek,
- odpowiednie zaplanowanie instalacji wodnej i C.O., jeśli wkład kominkowy jest wkładem wodnym.
W tym artykule pokażemy Państwu montaż wkładu kominkowego i wykonanie do niego prostej, minimalistycznej obudowy z płyty G-Ko odpowiednich parametrach (w tym przypadku jest to wkład z płaszeczem wodnym firmy Byrski).
Miejsce pod kominek.
a. Większość wkładów kominkowych produkowanych obecnie wymaga
doprowadzenia powietrza z zewnątrz budynku (jedynie małe wkłady powietrzne o niewielkiej mocy takiego doprowadzenia nie potrzebują).Doprowadzenie takie wykonuje się zwykle najkrótszą drogą od kominka do ściany zewnętrznej. Odpowiedni kanał(zwykle z blachy, o odpowiednim przekroju) należy poprowadzić pod posadzką. Jeden koniec zostaje na zewnątrz budynku,drugi zaś wychodzi z posadzki pod wkładem kominkowym.Istnieje także możliwość doprowadzenia powietrza z wewnątrz budynku (takie rozwiązanie wchodzi w rachubę wprzypadku wkładów powietrznych). Montowany jest wtedy giętki przewód wentylacyjny, którym doprowadzonebędzie świeże powietrza do spalania z innego pomieszczenia, np. z poddasza. Przewód ten ukryty jest w okapiekominka.
b. Do
odprowadzenia spalin z kominka opalanego drewnem wystarczy zwykły kanał komina z cegły. Cegłajest materiałem o wytrzymałości termicznej, która zupełnie wystarcza dla spalin powstałych z palenia drewna. Kominy tradycyjne murowane z cegły są bardzo często budowane w domach jednorodzinnych. Mimo że są pracochłonne, kosztują mniej niż kominy prefabrykowane. Nie ustępują im także trwałością. Wymiary komina są wielokrotnością szerokości cegły, która wynosi 12 cm plus spoina/zaprawa murarska. W konsekwencji kominy z cegły mają kanały o przekroju 14 / 14 cm (zupełnie wystarczy dla kominka), 14 / 27 cm oraz 27 / 27 cm.
Rura odprowadzająca spaliny ze wkładu, łącząca wkład kominkowy z kominem powinna być zamocowana pod kątem 45 stopni. Można oczywiście zastosować gotowe rozwiązania kominowe, tj. kanały kominowe z rurą stalową w środku. Nie jest to jednak konieczne.
c. Podłoże na którym będzie stał kominek musi być twarde i wytrzymałe. Niektóre wkłady kominkowe zpłaszczem wodnym ważą nawet 200 kg. W naszym przypadku w miejscu kominka nie układaliśmy styropianu pod posadzką aby miećpewność, że betonowe podłoże pod kominkiem nie popęka i nie zapadnie się po jakimś czasie.
Ustawienie wkładu kominkowego
Ustawienie wkładu kominkowego wydaje się być sprawą prozaiczną. Zwykle wkład wyposażony jest w 4 wkręcane nóżki lub specjalny stojak.Wystarczy dokłądnie wypoziomować i gotowe. My jednak nauczeni doświadczniem postanowiliśmy postawić nasz wkład nieco wyżej.Użyliśmy w tym celu 4 bloczków betonowych (fundamentowych), dzięki czemy nasz kominek podniósł się o około 20 cm,dzięku czemu łatwiej będzie go nam czyścić i dokładać do niego drewno. Wg nas "wyższy kominek" jest także ciekawszy wizualnie.
Montaż i instalacja wkładu
W naszym przypadku montujemy wkład z płaszczem wodnym. Instalacja wodna i odpowiednie orurowanie zostało wykonanewcześniej, przez fachowców, wraz z wykonaniem instalacji centralnego ogrzewania. Teraz należy przyłączyć wkład do odpowiednichrur (doprowadzenie wody do wkładu, wyprowadzenie ciepłej wody z wkładu, instalacja kontrolera oraz zabezpieczenia jak naczynie przelewowe)oraz przyłączenie wkładu do przewodu kominowego. Sprawę zostawiamy fachowcom, ponieważ ważne jest aby rura odprowadzającaspaliny podłączona została pod odpowiednim kątem (45 stopni)oraz dokładnie uszczelniona. Nie jest to zadanie trudne i czasochłonnejednak fachowa wiedza i doświadczenie jest potrzebne.
Wykonanie obudowy
1.
Materiały
Postanowiliśmy zbudować prostą obudowę o nowoczesnej formie, bez dodatków z kamieni i ceramiki. Potrzebowaćbędziemy następujących materiałów:
- profile do montażu płyt G-K
- pyty G-K, ognioodporne
- wełna mineralna izolacyjna ognioodporna
- wkręty do płyt i profili
- taśma aluminiowa (odporna na ciepło)
- kratki
2.
Montaż
W pierwszej kolejności wykonujemy obrys obudowy kominka na podłożu i na ścianach. Ważne jest zachowanie bezpiecznychodległości pomiędzy wkładem kominkowym a ścianami obudowy. Przyjmuje się iż bezpieczną odległością jest 10 cm (z uwzględnieniemwełny, która będzie izolacją wewnątrz obudowy). Natępnie dokonujemy przymocowania/przykręcenia stelażu.
Stelaż mocowany jest do ścian za pomocą tradycyjnych kołków rozporowych i wkrętów. W naszym przypadku przygotowaliśmy też
komorę dekompresyjną. Jest to termicznie odizolowana przestrzeń w górnej części obudowy, która nie pozwala na kontaktgorącego powietrza ze stropem. Buduje się ją dla bezpieczeństwa oraz ze względów praktycznych (np.: aby zapobiec zbyt dużej pracydrewnianej podłogi na kondygnacji bezpośrednio nad kominkiem).
Następnym krokiem jest przykręcenie płyt G-K o dużej odporności na temperaturę i ogień. Płyty przykręcamy wkrętamisamonawiercającymi do stelażu. Jednocześnie po wewnętrznej stronie obudowy do płyt mocujemy naszą izolację termiczną. Jest niąspecjalna, ekranowana wełna mineralna. Wełnę mocujemy ekranem do wewnątrz obudowy, zaś łączenia wełny zaklejamy taśmąaluminiową ognioodporną. Wycinamy też otwory na kratki wentylacyjne. W naszym przypadku jedną kratkę zamontowaliśmyna dole obudowy, 10 cm od podłogi, zaś dwie kratki u góry obudowy. Dzięki naturalnemu ruchowi powietrza dolna kratka zbierachłodniejsze powietrze z pomieszczenia zaś górne kratki wypuszczają do pomieszczenia powietrze ogrzane. Poza tym nasze kratkizostały zamontowane w miejscach, które dają dostęp do najważniejszych części wkładu kominkowego (w razie drobnej awariiwkładu nie trzeba będzie rozbierać obudowy.)
Obudowa i kominek zamontowany. Wystarczy go wykończyć wg własnego uznania. W naszym przypadku pomalowaliśmy go farbąo wysokiej odporności na brudzenie i łatwej zmywalności. Wybraliśmy kolor kremowy. Wbrew pozorom, w dniu pisaniatego tekstu, po dwóch latach intensywnego użytkowania kominka, obudowa jest nadal czysta!
Kominek można ozdobić płytkami ceramicznymi przypominającymi cegłę lub zamontować
ramę portalową, która ozdobikażdą prostą obudowę i nada jej nowoczesnego wyrazu.
Pierwsze palenie
Po montażu kominka ale przed wykonaniem obudowy trzeba dokonać pierwszego uruchomienia kominka, które pokaże nam ewentualne błędy popełnione podczas montażu instalacji. Jeśli jest to kominek z płaszczem wodnym powinno nastąpić tzw. kontrolowane zagotowanie wody we wkładzie aby sprawdzić czy zadziałają zabezpieczenia elektroniczne (zablokowanie dopływu świeżego powietrza do kominka) i naczynie przelewowe.
Pierwsze palenia w kominku wiążą się także z "przepalaniem elementów" i z przykrymi chemicznymi zapachami nowego wkładu. Dobrze jest więc intensywnie palić w kominku przed przeprowadzką do nowego domu aby wszystkie te trujące zapachy wypaliły się doszczętnie.
Podsumowanie
Jak widać na naszym przykładzie, wykonanie obudowy nie jest zadaniem trudnym i drogim. W naszym przypadku kosztcałego przedsięwzięcia wraz z materiałami wyniósł około 2500 złotych. Stopień trudności oraz koszty rosną oczywiście wraz zewzrostem skomplikowania obudowy. Jeśli nasz kominek jest bardziej skomplikowany, warto zastanowić się na wyborem gotowej obudowy, którą fachowiec złoży na miejscu, w naszym nowym domu.
J.P., 02.08.2010 r.
oraz o sposobach ich instalacji i akcesoriach potrzebnych do poprawnej budowy kominka w domu. Na początek artykuł dotyczący obudowy kominka. Zapraszamy.
